Ogrody Dzieciństwa
Ptaki mej duszy oszalałe cienie ciemne milczące lecą lecą w słońce nim spłoną skrzydła pozwól jeszcze raz śnić ogrody dzieciństwa pod jeziorem gwiazd pozwól tańczyć z duchami pradawnych drzew pozwól poczuć jak w ustach rodzi się pieśń
Wszystko kiedyś się kończy od tak poprostu tak Głupio byłoby pomyśl Tak wiecznie tu trwać Wszystko kiedyś się kończy od tak zwyczajnie tak Złączeni w miłości przemienimy przemienimy się w wiatr
nim spłoną skrzydła pozwól jeszcze raz śnić ogrody dzieciństwa pod jeziorem gwiazd pozwól tańczyć z duchami pradawnych drzew pozwól poczuć jak w ustach rodzi się pieśń nim spłoną skrzydła.......pozwól Ogrody dzieciństwa..............śnić